Mini-Outreach Ukraine

Outreach Ukraine

Wat een reis, we hebben zoveel meegemaakt , persoonlijk ook .
Na een hele lange reis waren we laat in de avond aangekomen, we verbleven in een naschoolse kinder opvang.
Daar komen de kinderen van ongeveer de 7 armste families van het dorp, ook krijgen ze daar eten.
Er was daar een meisje uit Duitsland die daar voor een jaar werkte, Mimi heette ze, iemand van de staff kon haar en zo waren wij daar gekomen.
Zo vriendelijk! en heerlijk bakte ze muffins en cakes voor ons… de andere vrouwen die er werkten kookten vaak voor ons en het eten is er heel lekker!
Dus afvallen werd het deze keer ook niet ;)
Op woensdag gingen we naar de bazaar , ik wilde foto's nemen maar een mannetje volgde ons en wou niet dat we foto's namen.
Daarna gingen we naar een soort van concert …ik weet nog niet wat het precies was maar alle juffrouwen werden in het zonnetje gezet.
De kinderen dansten of zongen, leuk om te zien.

In Urkaine vieren ze vrouwendag heel groot dus donderdag gingen we naar de kerk om vrouwen dag te vieren.
Er was een lange tafel met allerlei lekker eten, de dominee deed een korte preek met video clipjes ( dat was voor ons ook makkelijker om het te volgen) ze deden een spel en een vrouw zei een gedicht op , allemaal om vrouwen te eren. best wel goed eigelijk ;)
OP Vrijdag waren we naar Leviv gegaan , de tweede grote stad van Ukraine.
Heel anders dan het platteland want in de dorpjes waren de wegen heel slecht en de mensen ook armer.
In de stad was het stukken modernder!
We liepen een beetje rond, marktje bezocht en heerlijk gegeten bij de Griek.
Daarna gingen we Street Ministry doen, zelf ik dat niet zo vaak gedaan dus vind ik het best moeilijk.
Sommigen van ons gingen muziek spelen en zingen.
Sommigen tekenden portretten van mensen of gewoon een praatje maken, het is toch best moeilijk om het gesprek in de richting van het geloof te sturen.
Ik heb een broodje gekocht voor een zwerfster en haar 5 euro gegeven.

Op zondag zijn we naar een andere kerk gemeente gegaan, de kerken zijn daar niet heel erg groot.
Iemand van ons deed een korte preek , hij was zo zenuwachtig dat zn benen ervan trilden.
Zelf vind ik het ook nog een beetje eng.

In de tweede week kreeg ieder van ons een dag toegewezen om iets met de kinderen te doen van de kinderopvang.
Ik was samen met Nicole ,zij is een leider en met David.
We deden een klein acteerspelletje hoe De Bijbel is Het Levende Woord en dat het
Hij kon na het zingen "opeens" niks meer doen dan helemaal stil staan .
Wij moesten hem dan proberen weer te laten bewegen maar niks lukt tot dat ik een Bijbel in zn handen legde .
Ook deden we een Bijbel quiz met hen , heel leuk vonden ze dat.

De rest van de groep vertelde het bijbelverhaal van Jona door middel van Kleurplaten.
We deden weer een acteerspel over de barmhartige Sameritaan, wat heel leuk was en kinderen vonden het ook leuk!
We maakten kaarten en versierden muffins en die gaven we dan aan elkaar.
Sommige leesden bijbelteksten voor over God's liefde.

Wat we ook deden was een een bezoek brengen aan het internaat/weeshuis.
Daar verbleven veel kinderen die een handicap hadden .
Zij gaven zo veel liefde, constant knuffels geven en ze wilden mn hand vasthouden.
Ook vinden ze Iphones en camera's heel erg leuk!
Ik moest constant ze op de foto nemen.

Ik dacht dat die kinderen niet veel van het evangelie afwisten maar toen Chloe ze vertelde over God en Jezus wisten ze heel veel.
Ze deed dat met het Wordless book , het woordeloze boek.
Het had 5 kleuren , Geel, zwart, rood, wit en groen.
Geel stond voor God, zwart voor de zonde, rood voor het bloed van Jezus , wit voor vergeving van zonde en groen voor een nieuw leven in God.
Later stelde ze vragen en ze wisten best veel , als ze een vraag goed hadden kregen ze boekenleggers.
Zij had die zelf gemaakt en had erop gezet ; God houd van jou in het Ukrains

Op Zaterdag , heel erg vroeg gingen we weer terug maar we belanden al heel snel in de file voor de douane.
We hebben 9 uur gewacht voordat we de grens konden oversteken naar Polen.
Ongeveer anderhalf uur gereden en de bus stopte ermee .
Dat had het ook al eerder in de week gedaan toen we onderweg waren naar een verzorgingstehuis , daar zijn we uiteindelijk niet beland.
Voordat we op reis gingen hadden we ervoor gebeden en iemand kreeg een "impression' / idee dat wij iemand zouden ontmoeten in een tankstation met een groene trui aan/ overal .
Eigenlijk was ik dat helemaal vergeten maar toen de bus voor de eerste keer er mee ophield stonden we voor een tankstation en iemand met een groene trui/overal hielp ons om de bus weer aan de praat te krijgen.
We hebben toen voor hem gebeden , misschien had hij het wel hard nodig :)
Later de tweede keer dat de bus ermee op hield had weer een mannetje met een groene overal ons geholpen.

We hebben iets van 4 uur gewacht , toen heeft de monteur de bus weg gesleept naar zijn garage en wij konden koffie en thee drinken bij zijn schoondochter thuis.
Zijn schoondochter kon gelukkig goed engels.
De bus deed het weer en we zouden weer onderweg.
Ondertussen waren we al op vanaf s'ochtends 03:30 en het was nu s'avonds iets van tien uur.
Maar na een tien minuten hield de bus er weer me op .
Iemand zei ; iedereen uit de bus en bidden.
Dus wij bidden …uiteindelijk zijn we in een 4 sterren hotel beland wat super was.
Wel hadden we een gevoel dat we iets uit moesten praten alsof God wilde dat we erover praten en het goed maakten voordat we weer terug gingen naar Duitsland.
Want we hadden in de twee weken dingen ervoeren die niet goed water uitgepraat.
Laat in avond ondertussen, hadden we een goed gesprek en werd alles uitgepraat, excuses gemaakt en de sfeer was een stuk beter.
Heerlijk geslapen ! een lekker bed en mooie douche , buiten was het heerlijk weer en de vogeltjes kwetterden erop los.Prachtige natuur!
En goedkoop!

De volgende dag een heerlijk ontbijt gehad mmmm..
Rond half twaalf gingen we weer op weg, we hadden nu een andere bus.
Negen uur s'avonds arriveerden we in Herrnhut :)